There's a winner and I am in LOVE!!!

Ken je het, dat als er een vakantie aan komt, je plannen hebt om lekker elke dag uit te slapen, niks bijzonders te doen, gewoon even te gaan genieten, vooral om bij te komen. Nou die vakantieweek kwam er bij ons maar al met al was het nog best een drukke week en uitslapen is er niet echt van gekomen. De kindjes waren lekker een weekje vrij en ook Ad was er maandag en dinsdag dus ik ben met hun bezig of op pad geweest. De Wii is ook weer goed gebruikt omdat het weer buiten weinig ander leuks mogelijk maakte en we hebben geknutseld. Maar daarnaast ging al het andere natuurlijk ook gewoon nog door en of dat al niet genoeg was, besteedde ik elke andere vrije minuut naar het "zoeken" en "mogelijk" maken van ons nieuwe "gezinslid/gezinsleden". Ik ben een echte kattenliefhebber en wil al jaren weer een kat (of 2 eigenlijk onder het mom van alleen is ook maar alleen) in huis. Er was altijd wel een reden om het nog even niet te doen. Eerst waren de kinderen te jong, daarna kwam onze Cacao en zo werd de kattenwens weer bevroren. Maar de laatste tijd; eigenlijk sinds beide kindjes dit jaar voor het eerst hele dagen naar school gaan voel ik me een beetje vereenzaamd hier in huis. Okay ons Cacaotje is er, maar die zit nooit boven bij me. Geloof me ik heb geprobeerd haar naar boven te lokken, maar ze waagt zich echt niet aan de trap en tillen kan ik haar niet. Ken je het gevoel dat wanneer je zwanger wilt worden, maar het niet wilt lukken, dat het dan net lijkt alsof iedereen om je heen ineens zwanger wordt en/of kindjes krijgt. Nou dat had ik nu dus, iedereen om me heen krijgt of hebben net een lief poezebeest en wij niet. Daar moest verandering in komen dus ik liet het al regelmatig vallen bij Ad, die hierop al snel weer op iets anders overschakelde. Moest het op een andere boeg gooien dacht ik; want 3 krijgen meer voor elkaar dan 1. Ja flauw he ..... ik heb de kinderen voor mijn karretje gespand en toen kon Ad niet meer weigeren. Hij kon er wel om lachen en verklapte me dat hij mij al een kitten cadeau had willen doen, omdat hij echt al die hints hiervoor wel had gekregen. Het is ook echt niet zo dat hij niets om katten geeft, integendeel! Maar hij is helaas allergisch voor katten (en voor nog heel veel andere harige beestjes), voor zover we weten gaat het alleen met Perzen goed en uit ervaring weten wij dat deze heel veel zorg, aandacht en tijd nodig hebben. Maar vooruit na zijn ja ... heb ik me als een zot er op gestort en ben gaan kijken naar wat voor Pers we nou het aller-, aller-, allerliefste zouden willen hebben. 2 Kleuren (blauw en rood) vielen al meteen af, omdat we die in het verleden gehad hebben en zo sprongen er hierna nog 3 voor ons uit. Een golden shaded, silver shaded en harlekijntje. In deze volgorde had het ook onze voorkeur. Hierna zijn we na gaan denken over de naam voor het kitten, we wilden beginnen met een meisje en haar naam moest een beetje bij onze Cacao passen. Op zijn Engels spreek je Cacao uit als Coco en dit deed me weer denken aan Coco Chanel. Chanel dus, past ook wel bij een wat sjiekere kat. Maar helaas kon ik geen golden shaded poesje vinden dat nog beschikbaar was. Vond wel een pracht van een harlekijntje waar ik zwaar verliefd op werd, maar net iets te veel boven ons budget. Dus zodoende gingen we op zoek naar een silver shaded en die vond ik zo maar. Ik belde vrijdag laat op de middag naar deze fokker en die vertelde me dat er een ongelukje was geweest met dit kitten en dat ze nu niet zeker waren hoe dit ging aflopen. Het gesprek ging nog even verder en toen kwam het .... ze hadden nog wel een golden shaded poesje of eventueel een zwart poesje of we daar misschien interesse voor hadden. Ehm .... wat dacht je ja dus. Ik stelde wat vragen met betrekking tot dit golden shaded kitten en toen kwam het .... Raad eens hoe ze genoemd is door de fokker .... nou .... Chanel dus en nog sterker ze is geboren op mijn verjaardag. Is dit toeval of is dit toeval? En het allermooiste, als het klikte mocht ze meteen met ons mee naar huis. Wat!?!?!? Okay, okay, okay, ik geef toe .... het voelde ineens alsof het in een sneltreinvaart ging en kreeg het er zelfs een beetje benauwd van maar aan de andere kant voelde het ook net of het zo heeft moeten zijn. Dus wij zijn zaterdag vroeg met 4-en richting Friesland gereden en tegen het einde van de middag kwamen we met 5-en terug. We hebben besloten om haar stapje voor stapje te laten wennen aan alles en iedereen in dit huis en zo van boven naar beneden te werken waar ons doldwaze Cacao de boel bestiert. Al vrij snel gebruikte ze de kattenbak, en na een dutje onder de bank en een kleine verkenningstocht at ze wat, dronk ze iets maar kroop hierna meteen weer onder de bank. Dit tot groot ongenoegen van de kinderen die zich overigens perfect aan onze afspraak hielden. Stil blijven zitten op de bank en de kat de kans geven om naar hun te komen ipv andersom. Al kon ik ze niet tegenhouden met het continue over het randje van de bank te gluren naar de poes en of er al beweging in zat. Blijkbaar vond Chanel dit net iets TE, want toen de kinderen in bed lagen en ze doorhad dat ze ook echt niet terug konden, verliet ze haar "veilige plekje" en kwam voornamelijk Ad met grote regelmaat opzoeken. Ze spinde (al leek het net een kapot/twijfelend motortje - waarschijnlijk nog een beetje op haar hoede) maar uiteindelijk ging ze zich bij hem wassen (Ad kreeg af en toe een lik mee) en later viel ze tegen hem aan in slaap. Het ijs was gebroken en ook vandaag gaat het hardstikke goed. Tuurlijk kruipt ze nog wel terug in haar hoekje onder de bank, maar al met al valt het niet tegen. Ze loopt tussen ons door, laat zich zonder problemen oppakken, blijft even bij je en weet alles al goed te vinden. Natuurlijk zou ik, ik niet zijn als ik hier allemaal nog geen foto's van had gemaakt.

Do you know the feeling that when having a week of from school for the kids approaches you make plans to just sleep in late, to relax and getting back in “shape” simply enjoying eachothers company. Well that week came but altogether it was a busy one and we didn’t really sleep in late either. The kids where at home for a week and Ad was with us till Wednesday so we went out and had lots of fun together. The Wii has been used well; more so because the weather outside was just bad and we did quite a bit of crafting here and there. But next to that all the other chores and work still needed to be done and if that all wasn’t enough yet I spend every free minute “googling” and creating possibilities for our new familymember(s). I am a true catslover and for years I’ve been asking for a cat (or 2 actually). But there was always a reason to postpone it, at first the kids were too young, than we got our Cacao (the dog) and so the plans for a cat where put in the freezer. But lately; in fact ever since both the kids where in school for the whole day I started to feel lonely. Okay we have our Cacao but she is never really here with me in my room where I work or scrapbook. Trust me that I’ve tried getting her up here but she didn’t like it one bit. Do you know the feeling that you desperately wanted to get pregnant but without too much luck and that it seemed like everyone around you got pregnant or had babies. Well I had this very same feeling, everyone around me got a cat or two but I didn’t. I had to do something about that so I mentioned it to Ad several times but before the conversation even started he changed the subject. So I thought I had to try it differently because 3 can stir up much more than just 1. Oh yeah …. I admit I’ve used the kids and because of them he could no longer resist the begging. In fact we didn’t really have to beg as I would have gotten a kitten anyway but he wanted to surprise me with that. So I kind of took that away from him now, but don’t worry he still loves me ;) It’s not that he doesn’t like cats, on the contrary! But unfortunately he is allergic to cats (and other little animals with a fur), as far as we know only Persian cats don’t give him any trouble. We know from experience that Persian cats need a lot of attention, care and time. So that’s what held us back for so long. But now that Ad said yes I immediately started to look out for a kitten. We soon found that our favourite colours where a golden shaded, a silver shaded and a “harlekijn”. Exactly in this order. After this we decided on a name for the kitten, we knew we first wanted a “girl” and her name had to match with Cacao. It didn’t take me long to come up with Chanel, because of “Coco Chanel”. Unfortunately I couldn’t find a golden shaded kitten which was still available. I however found the prettiest ‘harlekijn” kitten but her price was above our budget, but than I found a silver shaded kitten. I called them on Friday late in the afternoon but I was told that this kitten had a bad fight with her sisters and they weren’t too sure where this would lead to. We talked a bit more and soon I discovered that they had 2 more available kittens and guess what …. They had a golden shaded and a black girl left, if we maybe had interest for one of those? Well ofcourse!!! We talked a bit more about the golden shaded and guess what surprised us even more …. Guess how they named her …. Well what do you think …. Chanel and she was born on my birthday. Is this coincendence or what!? And the best of it all, if we had a click we could take her home with us after our visit. What!?!?!? Okay, okay, okay, I admit it …. It suddenly felt like it was going way too fast for us and it scared me a little but sometimes things feel like they are meant to be and this was one of those things. So yesterday we left home really early in the morning with the 4 of us and late in the afternoon we returned with the 5 of us. We’ve decided to let her get known with the house one step at a time, starting all the way up to downstairs where Cacao rules. She used the litterbox quite fast and after a nap she explored the room a bit, ate and drank a little but then got back to her little hiding place under the couch. Once the kids went to bed she came out more often, and at one point she jumped up on the couch, begged for some attention and started cleaning herself and eventually took a nap right besides and in front of Ad. The ice was broken and so far so good. Today she lets herself getting picked up by all 4 of us. Sometimes she hides again, but altogether we are pretty excited that things are going so well. Ofcourse I wouldn’t be me if I didn’t take lots of pictures of her already.

Dus bij deze, mag ik je voorstellen aan ons meest recente familielid Chanel/ So with this said, let me introduce you to our most recent family member Chanel:

Lief he!? Goh ik ben met elke vezel in mijn lijf verliefd en dolgelukkig. En ik ben niet de enige. Nu moet er nog een katertje bij en dan zijn we helemaal compleet. Dat ventje gaat een silver shaded kitten worden en hiervoor heb ik al contact gelegd met een hele lieve fokster. Ik heb al heel wat foto's van hem mogen ontvangen en hij is prachtig. Over ongeveer 2 weken ga ik kijken, dan is hij 6 weekjes oud. Zo leuk allemaal! Maar genoeg kattenpraat nu, want als je mij m'n gang laat gaan, ga ik maar door en door en door. Je wilt ook niet weten hoe vaak ik van Ad heb moeten horen dat ik nou toch echt die grijns van mijn gezicht af moest gaan halen, anders zou ik uitscheuren.

Isn’t she just the cutest little thing!? Gosh I am madly and deeply in love and I am not the only one. Now we are only looking for a little Persian boy and than we are complete. This male is going to be a silver shaded kitten and for this I’ve been in contact with a great woman already. She has shown me lots of pictures of the little fellow already who’s now 4 weeks old. I have to wait 2 more weeks before I can visit him, but that’s okay. Enough with the talk about cats now, because if you let me I could go on and on and on. You don’t want to know how often Ad told me to quit talking about it or to stop laughing or else my face would break.

Ik zou nog een winnaar uitkiezen voor de RAK van de vorige post en ik heb mijn lieftallige assistente (lees Kelsey) gevraagd om een willekeurig nummer te kiezen tussen de 1 en 57 en zij koos voor 7 (haar redenatie was, we zijn met zoveel in dit huis nu). En bij nummer 7 hoort ... moet even een ander tabblad openen ...

En de winnaar is/And the winner is:

rosalien said...
Er zitten leuke spulletjes bij Peggy, dus ik hou me ook aanbevolen. Denk dat ik mijn spullen ook maar eens uit moet zoeken en weggeven, ik heb nog een heleboel budgetspul en 3d embellischments waar ik helemaal niks meer mee doe en misschien kan ik er ook nog iemand mee blij kan maken. Groetjes Rosalien

Rosalien, wil je mij contacten via pegges73@casema.nl en je me jouw adres geven dan gaat de RAK op de bus. Veel plezier er mee enne gefeliciteerd he!!!

Cleaning out.

Een paar maanden terug heb ik mijn scrapkamer een flinke metamorfose gegeven (zie het mapje scraproom in mijn zijbalk) en zo ook een flinke opruiming, ik heb uiteindelijk misschien iets van 1/3 van mijn spullen overgehouden. Hier en daar heb ik al heel wat weggegeven, maar ik ben met een paar dingen blijven zitten die ik nou dan maar via mijn blog weggeef, misschien is het iets voor iemand van jullie? Het gaat om rubons en chipboard, en het zou zo allemaal van jou kunnen zijn, helemaal gratis en voor niets dus. Als er meer geintresseerden zijn, dan zal ik a.s. vrijdagavond loten.

A few months ago I drastically changed my scraproom (see the folder scraproom on the right side) and with that I cleaned out my supplies and kept only about 1/3 of it. Here and there I gave some stuff away but I have some leftovers. I was wondering if I could make one of you happy with this? It's all rubons and chipboard and it could be all yours. If there's more than one interested I will pick a winner on Friday evening.

Alaaaaaaaaf!!!

De carnavalsgekte bij ons in Brabant is losgebroken en terwijl Ad nu met de kindjes naar de carnavalsoptocht hier in het Veer ('t Faantenland) aan het kijken is kan ik even bijkomen en mijn blog bijwerken. Goh, ik heb al 2 dagen knallende hoofdpijn en al paracetemols gepakt maar het helpt gewoon niet. Hoop dat een beetje rust dan het antwoord is want ik ben al een paar dagen van hot naar her aan het rennen en continue bezig geweest met het een of ander. Hardstikke leuk natuurlijk want ik heb wel ontzettend veel plezier gehad, maar ik ben best een beetje op nu om eerlijk te zijn.

Vrijdags heb ik zo ongeveer een hele dag in de keuken gestaan om 10 kilo aardappelsalade te maken, zogenoemde Kartoffelsalade precies zoals mijn "Duitse oma" die vroeger maakte. Als klein meisje moest ik haar vaak helpen en heb het recept altijd onthouden, het is echt ons lievelingskostje en met feestjes, speciale dagen etc. eten wij Kartoffelsalade. Tegenwoordig ben ik altijd de "pineut" om deze salade te maken, maar eerlijk is eerlijk ik doe het ook altijd met heel veel plezier. Die 10 kilo aardappelsalade is ook echt helemaal op gegaan gisteren.

Vrijdagavond had ik met Nancy en Revlie afgesproken om te gaan scrappen. Nou ja scrappen, we hebben heel wat afgekletst en maar bar weinig gescrapt. Het was wel heel gezellig en ik hoop dat we het nog een keertje over gaan doen.

Gisteren zijn we naar mijn ouders gegaan om daar de optocht te bekijken van Raamsdonk. Nou, ik moet eigenlijk zeggen d'n Haaykant, want zo wordt Raamsdonk gedoopt met carnaval. Het is zo gezellig al zo lang ik me herinner is het altijd druk bij hun op het stoepje en sinds een jaar of 6/7 misschien iets langer, eigenlijk gewoon compleet feest. Er wordt muziek gedraaid, er is voldoende drinken, eten (hier was de 10 kilo kartoffelsalade voor) en leuk gezelschap; familie, vrienden, kennissen. Sommige mensen zie je maar 1x in het jaar, maar dat maakt het ook weer zo leuk. Een beetje bijkletsen en natuurlijk genieten van de optocht. Ik heb misschien wel een 150+ foto's gemaakt, maar zal een aantal hier laten zien. Zo zie je maar weer waar een klein dorpje groots in kan zijn.

The craziness of carnaval in Brabant has arrived and while Ad is taking the kids to watch the carnavalsparade here in our village ('t Faantenland) I can sit down, relax and work on my blog. Gosh, I have an headache for the past 2 days and the medication that I am usually taking isn't working at all. Maybe a little bit of rest will do the trick because the past few days I've been running from one place to another and working on a few things in between. Ofcourse I loved doing it and I had a great time but to be honest with you I am totally worn out right now.

On Friday I've spend most of the day in the kitchen to work on 10 kilos of potatosalade, potatosalde exactly like my "German grandmother" used to make it. As a little girl I often had to help her and I remember how to make it just like she did. It's one of our favorite dishes and with parties, or special days we eat this salade. These days I am always the "sucker" who has to prepare this, but in all fairness I love doing it as I love cooking. And in case you're wondering ..... that 10 kilos of potatosalade is all gone yesterday.

On Fridayevening I had a little get together with Nancy and Revlie. We were supposed to scrap but we talked more than we scrapped. Isn't that how it usually goes *LOL* We had a great time though and I hope we will do it again in the near future.

Yesterday we went to my parents to watch the parade in their village called Raamsdonk, allthough with carnaval it's called d'n Haaykant. It is always so much fun and crowded on their sidewalk. For the last 6 or 7 years it's a big party, there's music, drinks, food (that's where my 10 kilos of potatoesalad went to) and great company. Family and friends all come together here. Some of them we only see once a year but it's always great to catch up and watch the parade together. I've made about 150+ pictures but I will share a selection of them here. See where a small village can be a giant with.